- 06 Haziran 2024 - BİR GÜNDE İKİ SABAH NAMAZI
- 23 Mayıs 2024 - İRAN’DA HELİKOPTERİ KİM Mİ DÜŞÜRDÜ?
- 12 Mart 2024 - RAMAZAN'DA ORUCA TUTULMAK
- 26 Şubat 2024 - AİLE DERDİMİZ -IV- BEN - BİZ KAVGASI
- 10 Şubat 2024 - BİR DRAM VE DUA SAĞANAĞI
- 02 Şubat 2024 - AİLE DERDİMİZ- 3
- 23 Ocak 2024 - AİLE DERDİMİZ -2-
- 17 Ocak 2024 - AİLE DERDİMİZ -1-
- 25 Aralık 2023 - ANNEMİN İKİ DAMLA GÖZYAŞI / İkinci Hikaye Kitabı
- 22 Aralık 2023 - Hayta ile Cemşit
- 15 Aralık 2023 - Turnusol Kâğıdı Filistin
- 16 Eylül 2023 - Sosyal Medya Fırtınası
- 12 Ağustos 2023 - Ölüm Seçme Hakkımız
- 03 Ağustos 2023 - Cennette Komşu Seçme Özgürlüğü
- 20 Temmuz 2023 - Afrika’da Neler Oluyor?
- 06 Temmuz 2023 - Sınırlarını Aşan Ülke Türkiye
- 20 Haziran 2023 - Sıla-i Rahim
- 26 Nisan 2023 - Şevval Ayı Rehberi
- 17 Nisan 2023 - İlahi Kitaplarda Ortak İz
- 07 Nisan 2023 - Izîîn ( Kuranı Parçalamak )
- 03 Nisan 2023 - Ramazan Ayında Kur’an Buluşmaları
- 28 Mart 2023 - Bir Çanakkale Töreni
- 24 Mart 2023 - Bu Ramazanda Ne Yapalım?
- 03 Şubat 2023 - Refik mi, Tarık mi?
- 14 Ocak 2023 - Aşkına Hayran Olduğum Adam Aşkına Gitti
- 30 Aralık 2022 - Dünyanın Ve Menfaatin Esareti
- 20 Kasım 2022 - Türkiye Nerede Olmalı?
- 06 Ekim 2022 - Tohum Atan Pişman Olmaz
- 26 Eylül 2022 - Kraliçeler de Ölür
- 14 Eylül 2022 - Düğüm Olan Düğünler
- 07 Eylül 2022 - Freni Patlamış Kamyon
- 18 Ağustos 2022 - Taşın Altında Eli Var
- 01 Temmuz 2022 - Neler Kaldı, Neler...
- 17 Mayıs 2022 - Çocukça Bir Mutluluk İşte
- 01 Mayıs 2022 - Türkiye Ne Kadar Büyük?
- 22 Nisan 2022 - Özel Bir İftar Sofrası
- 09 Nisan 2022 - Ramazan Geldi Ve Gerçekten Hoşça Geldi
- 30 Mart 2022 - Uzak / Yakın
- 25 Mart 2022 - Dualı Bir Çift Ağız
- 16 Mart 2022 - Ne Savaşlar Bilirim Ben
- 01 Mart 2022 - Acımıza Karışmayın
- 17 Şubat 2022 - Değiştirme Tehdidi
- 20 Ocak 2022 - Cennet Müjdesi Yolculuk
- 14 Ocak 2022 - Bir Fısıltı Mesafesinden Bismillah
HAŞİM AKIN
İlacınız Varsa Bana Onu Söyleyin
İlacınız Varsa Bana Onu Söyleyin
Bugünlerde üzücü olaylar yaşıyoruz.
Bir tarafta ekonomik problemlerimiz var. Herkes kendi şartları içerisinde bundan etkileniyor. Neredeyse etkilenmeyen yok denilecek kadar az. Bunun getirdiği başka sosyal problemler var. Allah en kısa zamanda kurtulmayı nasip etsin.
Diğer tarafta manevi ve mukaddes değerlerimizle ilgili başka problemler ve acılar yaşıyoruz. Bir okulumuzdaki öğrenci kendince bir gösteri yapmış. Olayın şekline bakılırsa tesadüfen olmaktan daha çok sosyal medyada paylaşılmaya yönelik yapılmış bir delilik var burada. Elbette bu gencin yaşam tarzı, aile yapısı, yetiştiği ortam ve ön belleğinde bulunan bilgi ve duygular çok önemli.
Bu genci bulmak, yakalamak, onu cezalandırmak kolay... Hatta ona, okuluna, ailesine bir şeyler söylemek ve kendimizi rahatlatmak çok basit.
Ancak böylesi bir olayda herkes çuvaldızı başkasına batırsa da kendine iğneyi batırmaktan geri durmamalı. Ben bir öğretmen olarak kalbine dokunamadığım gönlüne giremediğim her öğrenciden sorumlu olduğumu düşünüyorum. O gönlünü kapatacak 40 yol bulacak. Ben onun gönlüne girmek ve güzelliklerin tohumunu ekmek için 41. yöntemi deneyeceğim. Başaramayabilirim. Nihayet bir peygamber olan Hz Nuh (AS) kendi oğlunun hidayetine vesile olamamıştır. Ancak sorumluluğumu başkasına atmadan yoluma devam etmeliyim.
o Diyanet İşleri başkanlığımız acil bir toplantı yaptı mı bilmiyor. Onlar kendi sorumluluk alanları açısından bu konuda nerede hata yaptıklarını, hangi zafiyetleri sergilediklerini araştırıp çözüm ürettiler mi merak ediyorum. Bu gençler üzerine acil eylem planları hemen harekete geçmeli. Uzaktan konuşmak yerine sahaya inmenin yolları bulunacak. Sahadan kastım sadece mahalle camileri değildir.
o Milli Eğitim bakanlığımızın üst düzey bürokratları bu konu üzerine hemen eğilip “Biz nerede hata yaptık? Neden böyle bir delikanlının yetişmesine vesile olduk? Bunu zamanında engelleyemedik?” diye hemen çalışmalara başlamış olmalılar. Bu yaştaki bir genci 12 yıl zorla sınıfa hapsetmenin sonucuysa bunu tekrar gözden geçirmeli.
o Gençlik üzerine çalışan resmi ve özel kuruluşlar bu gencin o kabiliyetini daha uygun yerlere kanalize etme ve aynı zamanda edep ve ahlak ilkelerini öğretme üzerine bir muhasebe-i nefis çalışmasına başlamış olmalılar. Hatamızı kabul edersek çözüm araya bilirsek.
o Mahallenin Akil insanları, muhtarı, aile büyükleri; “bu bizim çocuğumuz. Onun biyolojik anne babası falanca olsa bile bu bizim çocuğumuz. Bunun hayrından da şerrinden de beraber mesul oluruz. Beraber nimetlenir, ortak sorumluluk taşırız” diye düşünmüş müdür acaba? Muhtar amca kendinde ne kadar mesuliyet hissetmiş ve hemen bu konuda çalışmaya başlamış mıdır?
o Bu ülkenin münevver insanları kimseyi suçlamadan, başkasının üzerine suç atarak kendini temize çıkarmadan, ciddiyetle konu üzerinde düşünmeli ve çözüm önerileri üretmesi lazımdır.
Devrisaadette bir çocuk başkasına ait bir hurma bahçesini taşlar ve düşürdüğü hurmaları yemeye başlar. Bahçe sahibi de (muhtemelen bir Müslüman bir sahabedir) çocuğu yakalayıp Allah’ın Rasülü’ne (SAV) getirir. O da “ açken doyurmazsınız, cahilken eğitmezsiniz. Şimdi de tutup bana mı getirirsiniz?” diye uyarır.
Devletin ve özellikle eğitim sistemini konumlandıranlar başta olmak üzere herkesin ceza verme ve linç etme düşüncelerinin örtesinde sorumluluk duyma ve kendi adına olaya çözüm arama ve üretme sorumluluğu vardır.
Söyleyeceğiniz cümlelerin içerisindedir çözüm önerisi yoksa yutkunun içinizde kalsın. Hükümetin falanca politikası, devletin eğitimle ilgili bir yaklaşımı ve benzeri birçok konularda eksikler hatalar elbette olacaktır. Hataların düzeltilmesini, eksiklerin tamamlanmasını istemek en tabii yöntemdir.
Lakin Böylesi bir fecaat olayı fırsat bilerek sadece eleştirilerinizi söyleyeceksiniz, bunu sebep bilerek tüm suçu birilerine (siyasilere, eğitimcilere, gazetecilere, televizyonculara, anne babalara...) yükleyecekseniz bununla yol alamayız.
Ortada bir hastalık var ve bu daha çok yayılabilir. Hatta yarın bizim evimize kadar ulaşabilir Allah korusun. Yapılması gereken şey; çocuğa ceza ve lanetten önce ilacınız var mı?
Bize ilaç lazım... İçilebilir mi?
Henüz Yorum yok