LEYLA BAYKAL YILDIZ

BIRAKMADIN!

BIRAKMADIN!

Yüzüme baktın da dost görmek için,
Gözüne gülecek hâl bırakmadın.

Bir toprak serptin ki öyle üstüme,
Filizlenip yeşermeye dal bırakmadın.

Ne ara teneşirde yıkadın beni?
Omuzda taşınacak sal bırakmadın.

Nasıl da tıkadın bince güzergahı,
Sana varacak yol bırakmadın.

Aceme pay etmişsin tüm zenginliği,
Yoluna serecek mal bırakmadın.

Bir sözünle hoyrat eyledin ehil atları,
Ayağını sakınmaya nal bırakmadın.

Harap ettin nice bâkir bahçeyi,
Arıya yapacak bal bırakmadın.

Dilinle kararttın ümitvâr istikbali,
Yazgıya bir talih fal bırakmadın.

Teksti bir anda yırtıp attın da,
Yanında oynamaya rol bırakmadın.

Kalın kumaşlarla dikerken ruhunu,
Bir zarafet, bir nâifçe tül bırakmadın.

Kapının üstüne örmüşsün duvarları,
Çalmaya bir tokmak, zil bırakmadın.

Sitemimi hor görüp âsi bildin ama,
Sükutu incittin, lâl bırakmadın.

Mazur görülmeye iyice alıştın da,
Dilde bir deyişlik kal bırakmadın.

Hoşgörü deryasına sığındın geldin,
Ah gönülde hatrına göl bırakmadın.

Leyla Baykal Yıldız
Dostluğun yarısı hayal'üstüdür, yarısı hayalkırıklığı.

Henüz Yorum yok

İlk yorumu siz yazın.

Yorum Bırakın

E-Mail adresiniz yayınlanmaz.







Yazarın Diğer Makaleleri